Actueel

Hof Leeuwarden: Overeenkomst niet tot stand gekomen ondanks vergaande mate van overeenstemming!

28 juni 2011

Het Gerechtshof in Leeuwarden heeft onlangs arrest uitgesproken in een zaak tussen een franchisenemer (WSI) en zijn (potentiële) partner.

De franchisenemer drijft in 2005 een éénmanszaak onder de naam WSI Webadvies. De beoogd partner van de franchisenemer drijft sinds 2006 een éénmanszaak in o.m. het ontwikkelen van internetconcepten. In mei 2006 beginnen beide partijen te praten over een samenwerking. Deze samenwerking zou zijn gericht op het samenbrengen van de commerciële competentie van de franchisenemer met de technische kwaliteiten van de beoogde partner. Partijen spreken een proefperiode af van twee maanden waarna ze vanaf september 2006 op ‘basis van gelijkwaardigheid’ zullen samenwerken in het bedrijf “WSI Webadvies” waarbij de partner onder meer de helft van de WSI licentiekosten zal inbrengen.

Vanaf augustus 2006 beginnen partijen te onderhandelen over de voorwaarden van de samenwerkingsovereenkomst. Uiteindelijk geeft de partner aan dat hij niet de financiële middelen heeft om zich in te kopen in de WSI licentie. De franchisenemer geeft aan ‘onaangenaam verrast’ te zijn door dit nieuws, maar omdat hij al een huur – en een arbeidsovereenkomst met een derde heeft afgesloten, ziet hij geen andere mogelijkheid dan de samenwerkingsovereenkomst te finaliseren.

Na herhaaldelijk e-mailcontact met betrekking tot de samenwerkingsovereenkomst, worden de onderhandelingen in januari definitief gestaakt wegens onenigheid over de financiële aspecten van de overeenkomst. De  franchisenemer verwachtte dat de partner de helft van de huur en het salaris voor de derde betaalt terwijl de partner nog steeds wacht op de vergoeding voor zijn gemaakte uren tijdens de proefperiode.

Daarop vordert de franchisenemer op grond van een, volgens hem, bestaande samenwerkingsovereenkomst de door hem gemaakte kosten terug. Zowel de rechter als het hof besluiten als volgt:
“De overgelegde producties (…) geven weliswaar steun aan de aanname dat een dergelijke verdeling van kosten en inkomsten door partijen werd beoogd indien zij het eens zouden worden over een samenwerking, doch dat laatste is niet gelukt omdat partijen het niet eens werden over zaken als:
• de rechtsvorm van de samenwerking;
• de wederzijdse inbreng en
• andere onderwerpen.

Nu het Hof vaststelt dat er nooit een samenwerkingsovereenkomst tot stand is gekomen worden de vorderingen tot nakoming van die gestelde (maar dus niet tot stand gekomen) overeenkomst afgewezen en dient de franchisenemer alle kosten voor de huur – en de arbeidsovereenkomst zelf te dragen.

Hoewel in deze zaak dus al overeenstemming bestond over de beoogde verdeling van inkomsten en kosten en er zelfs intentieverklaringen waren getekend, was dit toch onvoldoende voor de Rechtbank en het Hof om te concluderen dat partijen het eens waren over de hoofdzaken van de te sluiten definitieve samenwerkingsovereenkomst. Daarom werd besloten dat er geen samenwerkingsovereenkomst tot stand was gekomen.

Als u als franchisenemer een samenwerking overweegt met een derde dan kunt u er niet te snel vanuit gaan dat overeenstemming is bereikt over die samenwerking. Het is belangrijk dat u eerst overeenstemming bereikt over alle essentiële onderdelen van de samenwerking – en die gaan verder dan alleen de financiële afspraken. Vervolgens dienen alle gemaakte afspraken ondubbelzinnig op papier vast te worden gelegd en te worden ondertekend door beide partijen. Pas dan kunt u er zeker van zijn dat de overeenkomst en de afspraken definitief zijn geworden en dat deze ook achteraf zijn te bewijzen!