Actueel

Ongeldig concurrentiebeding toch geldig?!

28 september 2010

De Voorzieningenrechter van de rechtbank Arnhem (kort geding) boog zich vorig jaar over een franchiseovereenkomst tussen Bruna en een (ex-) franchisenemer. In de franchiseovereenkomst was overeengekomen dat franchisenemer tot één jaar na het einde van de franchiseovereenkomst niet betrokken mocht zijn bij een concurrent van Bruna. Het geografische gebied waarbinnen het verbod moest gelden, was echter niet omschreven.

Op enig moment heeft franchisenemer de franchiseovereenkomst rechtsgeldig opgezegd tegen 1 augustus 2009. Op diezelfde datum is franchisenemer – op exact dezelfde locatie en via een aan hem gelieerde besloten vennootschap – een boekenwinkel van de keten Plantage Booksandmore gaan exploiteren. Bruna startte daarop een kort geding.

Bruna stelde dat franchisenemer zich niet hield aan het concurrentiebeding door binnen één jaar na afloop van de franchiseovereenkomst een met Bruna concurrerende vestiging te exploiteren in het pand waar franchisenemer voorheen de Bruna’s formule exploiteerde. Bruna vorderde onder andere dat de franchisenemer stopt met de (concurrerende) exploitatie op straffe van een dwangsom.

Franchisenemer stelde zich op het standpunt dat het concurrentiebeding uit de overeenkomst nietig was, omdat het in strijd zou zijn met Nederlandse mededingings wetgeving en Europese mededingingswetgeving. In die Europese wetgeving is namelijk (onder andere) bepaald dat het concurrentiebeding pas rechtsgeldig is als aan vier in de wet genoemde voorwaarden is voldaan, waaronder de voorwaarde dat het concurrentiebeding slechts mag gelden voor een beperkt geografisch omschreven gebied. Dat was echter niet het geval in de franchiseovereenkomst zodat niet aan de voorwaarden uit de Europese wetgeving was voldaan. Bruna kon zich derhalve niet op het concurrentiebeding beroepen, aldus franchisenemer.

In beginsel klopte dat standpunt van franchisenemer, overwoog de Voorzieningenrechter. Echter was ten tijde van het aangaan van de franchiseovereenkomst in 1999 een oudere Europese verordening van toepassing, de zgn. “Groepsvrijstellingsverordening franchiseovereenkomsten”. Onder die wetgeving was het concurrentiebeding wel geldig. De vier voorwaarden uit de nadien geldende Europese wetgeving bestonden toen nog niet en zodoende konden partijen bij het aangaan van de franchiseovereenkomst dus nog niet weten dat het concurrentiebeding in strijd zou komen met toekomstige wetgeving. De Voorzieningenrechter beoordeelde vervolgens de Europese wetgeving uit 1999 en concludeerde dat het concurrentiebeding destijds wel geldig was ten tijde van de totstandkoming van de franchiseovereenkomst.

De Voorzieningenrechter oordeelde uiteindelijk dat het concurrentiebeding naar huidige wetgeving nietig (ongeldig) was maar oordeelde eveneens dat voldoende aannemelijk is dat in een bodemprocedure het concurrentiebeding voor conversie naar een (naar huidige wetgeving) geldig concurrentiebeding in aanmerking komt.

De voorzieningenrechter wees de vordering van Bruna (alsnog) toe en verbood franchisenemer tot één jaar na beëindiging van de franchiseovereenkomst (dus tot 1 augustus 2010) betrokken te zijn bij een concurrerende onderneming, op straffe van een hoge dwangsom!

De gevolgen van een concurrentiebeding bij einde franchiseovereenkomst kunnen dus groot zijn. Win bij twijfel over het concurrentiebeding uit uw franchiseovereenkomst dus tijdig advies in!