Actueel

Rechtbank Leeuwarden: Claim schadevergoeding moet deugdelijk worden onderbouwd

5 juli 2012

 

Stel: door omstandigheden gaat u over tot vroegtijdige ontbinding van de franchiseovereenkomst. De franchisegever stapt daarop naar de rechter om schadevergoeding te vorderen. De rechter wijst inderdaad schadevergoeding toe aan de franchisegever. Uiteraard is het te hopen dat u dit stadium nooit bereikt en zelfs indien dat wel het geval is,  dat de vordering tot schadevergoeding wordt afgewezen door de rechter. Bijvoorbeeld op grond van een ondeugdelijke prognose (zie artikel 10 april 2012 en 12 januari 2012.) of op grond van dwaling (zie artikel 29 november 2011). Indien toch schadevergoeding wordt toegewezen of al in een eerder stadium schriftelijk door de franchisegever wordt gevorderd kan het van belang zijn om te weten wat een franchisegever eigenlijk allemaal wel en niet kan vorderen.

De rechtbank Leeuwarden heeft onlangs uitspraak gedaan in een zaak waarin schadevergoeding wegens vroegtijdige ontbinding van de franchiseovereenkomst is gevorderd. In deze zaak was al in een eerder stadium bepaald dat de franchisenemer schadevergoeding diende te betalen aan de franchisegever (Credion Nederland B.V.), wegens vroegtijdige ontbinding van de franchiseovereenkomst door de franchisenemer. Deze schadevergoeding was gebaseerd op de winst die de franchisegever misloopt omdat de franchiseovereenkomst eerder is beëindigd dan was afgesproken. Het gaat hierbij dus om een hypothetisch bedrag. Dit betekent dat een dergelijk bedrag gebaseerd moet zijn op ervaringen, prognoses en/of begrotingen uit het verleden. Er kan niet lukraak een bedrag genoemd worden dat losjes gebaseerd is op voorgaande resultaten. In deze zaak had de franchisegever een bedrag van ruim € 70.000,- gevorderd. Door de rechter werd dit bedrag uiteindelijk naar beneden aangepast tot een bedrag van € 20.000,-. De rechter voerde hiertoe de volgende argumenten aan:

In beginsel is de franchisenemer gehouden om de misgelopen franchisefee en de marketingbijdragen te vergoeden. Over een periode van twee en een half jaar zou dit op een bedrag van ruim € 70.000 uitkomen, aldus de franchisegever. De rechter stelde dat de franchisegever gedurende een periode van twee jaar schade had geleden, in plaats van twee en een half jaar, en stelde het bedrag vervolgens bij naar ruim € 53.000,-.  Verder besloot de rechter dat hij de marketingbijdragen buiten beschouwing zou laten. Reden hiervoor was dat de franchisegever had aangegeven dat het marketingbudget per jaar opnieuw wordt vastgesteld aan de hand van de lopende franchiseovereenkomsten. Nu de franchisegever al sinds medio 2007 wist dat deze franchiseovereenkomst was ontbonden, waren de marketingbudgetten van 2008 en 2009 hier volgens beleid al op aangepast en geen kosten hiervoor gemaakt, aldus de rechtbank.

Tevens had de franchisegever ook kosten aangevoerd voor de jaarlijkse bezoeken aan de vestiging van de franchisenemer. Ook deze bedragen konden volgens de rechter niet worden toegewezen wegens onduidelijkheid ten aanzien van de hoeveelheid bezoeken en de daaraan verbonden kosten.

Het is daarom van groot belang voor een franchisenemer om voorafgaand aan de beslissing om een franchiseovereenkomst wel of niet te ontbinden alle kansen en risico’s grondig te bekijken. Uit de bovenstaande uitspraak volgt dat de eventueel door de franchisegever gevorderde schade door de rechter zeer kritisch wordt bekeken. Dit houdt in dat niet bewezen schade grondig wordt beoordeeld zodat de uiteindelijke schade, ook bij een onvoorzien ongelijk, zoveel mogelijk wordt beperkt.