Actueel

Onduidelijkheid over voortzetting franchiseovereenkomst? Verlenging met 5 jaar!

4 januari 2016

Onduidelijkheid over voortzetting franchiseovereenkomst? Verlenging met 5 jaar!

 

Recent heeft de Voorzieningenrechter bij de rechtbank Rotterdam geoordeeld dat een franchiseovereenkomst met 5 jaar is verlengd ondanks dat de franchisegever een verlenging van slechts 1 jaar nastreefde.

De zaak

In deze zaak betrof het een franchiseformule in grillrestaurants. Er gold een franchiseovereenkomst voor 10 jaar. Tussentijds sluiten partijen een nieuwe franchiseovereenkomst ingaande 1 januari 2012 tot en met 1 september 2015 met de (intentie) bepaling dat deze vanaf 1 september 2015 met 5 jaar zal worden verlengd tenzij sprake is van faillissement of vergelijkbare situatie. Na 1 september 2015 is de samenwerking voortgezet terwijl van een faillissement e.d. geen sprake was.

Franchisegever stelt echter dat de samenwerking na 1 september 2015 niet met 5 maar met slechts één jaar is verlengd omdat aanvullende kwalitatieve eisen zijn gesteld waaraan franchisenemer (deels) niet voldeed. Deze kwalitatieve eisen zouden zijn vastgelegd in correspondentie.

De Voorzieningenrechter

De Voorzieningenrechter oordeelt dat van een faillissement e.d. geen sprake was op 1 september 2015 en dat de samenwerking toen feitelijk is voortgezet. Daaruit volgt volgens de rechter dat partijen uitvoering hebben gegeven aan de intentie tot verlenging van de franchiseovereenkomst met 5 jaar. Verder is niet komen vast te staan dat partijen de verlenging afhankelijk hebben gesteld van aanvullende kwalitatieve eisen. Dit blijkt ook onvoldoende uit de correspondentie waarop franchisegever zich beroept terwijl in de franchiseovereenkomst daarover ook niets is opgenomen. De rechtbank houdt dan ook vast aan de duidelijke intentie bepaling uit de franchiseovereenkomst waarin met franchisenemer een verlenging van 5 jaar is afgesproken. De Voorzieningenrechter oordeelt dat de franchiseovereenkomst en de daaraan gekoppelde huurovereenkomst na 1 september 2015 met 5 jaar zijn verlengd.

Spoedeisend belang

Vermeldenswaard is nog dat de Voorzieningenrechter de franchisenemer in haar vorderingen niet ontvankelijk verklaart omdat het gestelde “spoedeisend belang” niet is komen vast te staan. Franchisenemer had gesteld dat zij spoedeisend belang had bij duidelijkheid omtrent de termijn van verlenging in verband met te verrichten investeringen in de franchisevestiging. Omdat de te verrichten investeringen niet voldoende zijn geconcretiseerd kon de Voorzieningenrechter het spoedeisend belang niet vast stellen.

Het is voor een franchisenemer meestal van groot belang om duidelijkheid te hebben over duur en verlenging van de franchiseovereenkomst. Zodra die duidelijkheid er niet is en er bijvoorbeeld een tussentijdse beëindiging dreigt, zal geen beleid voor de middellange termijn kunnen worden gevoerd voor de exploitatie van de franchise. Ook zullen er geen substantiële (noodzakelijke) investeringen worden gedaan omdat die mogelijk – bij voortijdig einde van de franchise- niet meer kunnen worden terugverdiend. Die onduidelijkheid is dus een zeer ongewenste situatie voor franchisenemer – en overigens ook voor franchisegever en het goed beheer van de formule.

Overweging “ten overvloede”

De Voorzieningenrechter had deze zaak kunnen afdoen met een “niet-ontvankelijkheid“ zonder verder inhoudelijke oordeel. Maar de Voorzieningenrechter was praktisch en oordeelde desondanks (onverplicht) inhoudelijk in een zogenaamde “ten overvloede” overweging. Daarmee gaf hij alsnog een soort inhoudelijk (voorlopig) oordeel en daarmee verschafte de rechter partijen toch nog enige duidelijkheid. Die praktische aanpak is toe te juichen omdat partijen daarmee een betere inschatting van hun posities kunnen maken en wellicht alsnog in overleg tot een werkbare oplossing kunnen komen!